آلودگی نوری ناشی از نور مصنوعی بیش از حد است که مناطقی غیر از موارد مورد نظر را روشن می کند. این اثرات نه تنها برای افراد، بلکه برای حیوانات و گیاهان نیز قابل توجه است.
یکی از پیامدهای آلودگی نوری این است که ما دیگر نمی توانیم آسمان شب را ببینیم. مطالعات نشان می دهد که تا ۹۹٪ از اروپایی ها در زیر آسمان شب تحت تأثیر آلودگی نوری زندگی می کنند. نور ناشی از منابع نوری بیشماری بر روی زمین در ذرات و بخار موجود در جو منعکس می‌شود و باعث درخشش آسمان می‌شود – جوی روشن که ستارگان پشت آن را پنهان می‌کند. این نه تنها برای کسانی که به نجوم علاقه مند هستند ضرر، بلکه برای هرکسی که می خواهد محیط طبیعی را آنطور که واقعاً است تجربه کند، ناخوشایند است.
با این حال، در زندگی روزمره ما، یک نگرانی قوی تر، تأثیر آلودگی نوری بر الگوهای خواب ما است. محققان به ویژه در مورد نور سفید چراغ های LED نگران هستند. نور سفید حاوی مقدار بیشتری نور آبی است که باعث می شود مغز هورمون ملاتونین کمتری تولید کند. چندین مطالعه نشان داده اند که آلودگی نوری ناشی از روشنایی خیابان ها و جاده ها می تواند باعث مشکلات خواب و بی خوابی شود. همچنین می تواند منجر به خستگی بیشتر رانندگان شود و بر ایمنی جاده ها تأثیر منفی بگذارد.
حیوانات و گیاهان نیز می توانند تحت تأثیر نور زیاد قرار گیرند. تعدادی از مطالعات نشان داده اند که حشرات و حیوانات شبانه تحت تأثیر نور مصنوعی قرار می گیرند، چیزی که به نوبه خود می تواند کل اکوسیستم را تحت تأثیر قرار دهد. مطالعات دیگر نشان داده‌اند که نور مصنوعی بیش از حد می‌تواند منجر به عدم سازگاری درختان و سایر انواع گیاهان در زمستان شود.
علاوه بر این اثرات، آلودگی نوری را نیز باید یک معضل اقتصادی دانست. نور اضافی هدر دادن پول است. بنابراین جلوگیری از آلودگی نوری باید موجب نگرانی همه در دراز مدت باشد. خوشبختانه، محدود کردن آلودگی نوری ناشی از روشنایی خیابان ها و جاده ها ساده و مقرون به صرفه است.
برای اطمینان از روشنایی مناسب و در عین حال محدود کردن آلودگی نوری به حداقل، سه اقدام باید در نظر گرفته شود: نوع مناسب اتصالات در مکان های مناسب، محافظ مناسب و سیستم های کنترل صحیح.
ما در حال حاضر دانش گسترده ای در مورد اینکه چه میزان نور باید در مکان های مختلف نصب شود تا جلوه مورد نظر را داشته باشد، داریم. چراغ های با کیفیت نیز با محافظ مناسب طراحی شده اند. همانطور که منابع نور قدیمی جایگزین می شوند، سیستم های کنترل پیشرفته نیز اغلب معرفی می شوند تا در صورت امکان سطح نور را محدود کنند. در مناطق مسکونی، نور معمولاً در شب کاهش می یابد.
خوشبختانه، روشنایی خیابان ها و جاده ها منبع اصلی آلودگی نوری نیست. مطالعات اخیر به این نتیجه رسیده اند که نور ساختمان ها، بیلبوردها و سایر تاسیسات حدود ۸۰ درصد از آلودگی نوری شهرها و مناطق پرجمعیت را ایجاد می کند. یکی از دلایل اصلی افزایش آلودگی نوری ممکن است به اصطلاح “پارادوکس Jevons” باشد. این پارادوکس پدیده‌ای را توصیف می‌کند که معمولاً مشاهده می‌شود که در آن در دسترس بودن راه‌حل‌های با انرژی کارآمدتر و در نتیجه کم‌هزینه‌تر منجر به افزایش استفاده از روشنایی می‌شود که در واقع صرفه‌جویی در انرژی اولیه را باطل می‌کند و از آن فراتر می‌رود. به عبارت دیگر، بازار با استفاده از نور بیشتر و نه با صرفه جویی در مصرف انرژی به راه حل های کارآمدتر پاسخ می دهد.
با این حال، روشنایی خیابان ها و جاده ها به سرعت در جهت درست حرکت می کند. مقررات و استانداردها اجرای مناسب را تضمین می کنند.
